Retro Game Couch

Mijn eerste computer thuis was een Commodore 64. Ik was meteen verkocht toen ik dat blauwe scherm zag met het woord READY en de geduldig knipperende cursor. Het was op die machine waar ik mijn eerste games speelde, maar ook mijn eerste regels BASIC typte.



Voor een nieuwe RetroGameCouch challenge besloten mijn maat en ik ieder een game te schrijven. De regels waren simpel:

• Een maand de tijd
• Programmeren moet op een echte Commodore 64 (geen emulatie)
• Opslaan moet op een 1541 drive
• Alleen BASIC (geen assembler)
• Geen uitbreidings cartridges zoals Simons Basic

De eerste uitdaging was uiteraard het bedenken van een leuk game concept welke in een maand kon worden voltooid. Tijdens het zoeken van games voor mijn Commodore PET kwam ik screenshots van het spel PET Miner tegen. Na het opzoeken van wat gameplay op Youtube was ik eruit; Ik ging een soort mining game maken, losjes gebaseerd op PET Miner.



Al snel ontstond het game idee. De grond bestaat uit verschillende steen-lagen. Iedere laag vereist een zwaardere pickaxe. Die pickaxe kun je upgraden bij de SHOP in ruil voor gevonden Ores. Daarnaast moet je rekening houden met je Health en Oxygen. Val je van te hoog, dan verlies je Health. Blijf je te lang onder de grond, dan verlies je Oxygen en uiteindelijk Health.

Het resultaat is mijn Commodore 64 game MineCave, welke je hier kunt downloaden.
Een uitgebreidere versie van dit verhaal vind je (in het Engels) hier.



Daarnaast hebben mijn maat en ik een video blog bijgehouden en hebben we een leuke video gemonteerd van onze avonturen.


Deel 1: Game concept, programmeren en eindproduct


Deel 2: Onthulling, jurering en conclusie

In een zoektocht naar leuke apps voor mijn Pebble 2 stuitte ik op Kaidatchi; een Tamagotchi V1 remake. Ik raakte snel verknocht aan dit digitale huisdiertje en besloot een oude tienerwens te vervullen, een échte Tamagotchi.

Het aanbod van Tamagotchi's op Marktplaats leek wat beperkt en dus richtte ik mijn aandacht op eBay. Ik vond er Tamagotchi's in alle soorten en maten, maar vooral in een brede prijsreeks. Ze begonnen zelfs al vanaf €1. Dat kan toch niks zijn?

'Ach, voor dat geld kun je geen buil vallen' dacht ik, en ik bestelde het vrolijk ogende ding met het logo van Tamagotchi erop. Nu weet ik dat je niet veel kunt verwachten voor dat geld, maar wat je er voor krijgt slaat echt kant noch wal.

Long story short; het is totaal irrelevant wat je doet of niet doet, het ding kan niet dood.

Geen enkel cartridge based systeem geeft zoveel problemen met het lezen van cartridges als de NES. Zelfs zijn Japanse broer, de Famicom, heeft deze problemen niet. Dit komt door de NES zijn Zero Insertion Force cartridge system.

De voor de Japanse markt ontworpen Famicom, met een toploader cartridge slot, kreeg voor de Amerikaanse markt een redesign om het systeem minder op speelgoed te laten lijken. De naweeën van de videogame crash ware nog goed voelbaar en ouders waren huiverig om een spelcomputer te kopen.



En dus werd de Famicom voor Noord Amerika omgedoopt tot Nintendo Entertainment System en kreeg deze net zoals een videorecorder een frontloader cartridge slot met een kantel mechanisme. Deze bleek echter na lang gebruik voor problemen te zorgen. Doordat de game cartridge onvoldoende contact maakt met de 72-pin connector in de NES start de game niet op en gaat de power LED van de NES rood knipperen.



De zogenaamde Red Blinking LED.

Er zijn verschillende manieren om de 72-pin connector van de NES weer beter connectie te laten maken zoals; reinigen, koken in een pan water of geheel vervangen. Echter, al deze oplossingen zijn van tijdelijke aard.

In deze video laat ik een permanente fix zien voor dit probleem.

De opdracht was simpel: koop voor maximaal 30 euro een defecte console, repareer deze en verkoop deze binnen een maand. Degene die de meeste winst maakt wint. Het leek zo simpel, maar het bleek een bijna onmogelijke opgave.

Ik besloot voor deze challenge een defecte PS3 te kopen. Eigenlijk is een PS3 te modern voor mij om te repareren, maar de advertentie beschreef dat de PS3 het na een val niet meer deed. Ik zag dat het gedeelte waar de aan/uit-schakelaar zit was omgebogen. Dit is een 'easy fix' dacht ik naïef, en met een aanschafprijs van 12,50 is er ruimte genoeg voor wat winst.

Helaas bleek er meer defect te zijn. Van mijn overgebleven 17,50 kocht ik een tweede defecte PS3, met het idee van deze twee consoles één werkend exemplaar te maken. Het tweede exemplaar startte wel op aldus de advertentie, maar had een defecte Blu-ray drive. Appeltje eitje toch?

Helaas stierf de tweede PS3 in mijn handen, ongeveer 10 minuten na aankomst.

Wat volgt is een hectische maand waarin ik alle middelen uit de kast haal om een werkende PS3 op te leveren.

Toegegeven, deze post heeft een wat cryptische titel, maar hij klopt wel. Recentelijk kocht ik van mede-tweaker Kees030 een oude Pentium II om hier oude games op te gaan spelen.Het systeem met passief gekoelde CPU maakte best een hoop herrie. Tijd voor een fix.

De herrie kwam dus niet van de CPU; het aluminium koelelement stond fluisterstil zijn warmte af. Ook de GPU, een TNT2, was niet actief gekoeld; Graka's werden in die tijd nog niet zo warm. Het enige actief gekoelde onderdeel bleek de voeding en die was eigenlijk fluisterstil. Wat maakte er dan zo'n herrie?

In het systeem zaten twee IDE schijven van respectievelijk 10 en 5GB. Misschien ben ik verwend met SSD's, misschien heb ik de herinnering aan IDE gewoon ver weggestopt, maar wat maken die oude IDE schijven een lawaai als ze lees- en schijfacties uitvoeren.

In een lade vond ik een 30GB SSD-tje uit een overleden laptop. Alleen heeft de SSD-schijf SATA aansluitingen en heeft het moederbord van de PII uiteraard alleen twee IDE poorten. Gelukkig bestaat er in computerland voor (bijna) alles een converter en vond ik na een korte zoektocht deze:


https://www.allekabels.nl/searchresult.php?keyword=1083408

Dit apparaatje gebruikt de Marvell 88SA8052 chipset en doet op papier precies wat ik wil. Bestellen!!

Van het installeren van de converter heb ik een video gemonteerd.